Devran

Nasıl döner devranı, ufak atan görmedim

Nereden gelir akar, haddim değil sormadım

Sanmayın düşünmedim, kafamı da yormadım

Bir yol tutturmuş dersen, çarkında döner devran

Kimisi haydan almış, huya doğru salıyor

Kimi devran döndürüp, kimi yol da kalıyor

Kimi dört ayak düşmüş, hazır bulmuş yalıyor

Nerden bulur! Sırtlanlar, kürkünde döner devran

Arkasına bakmadan, dörtnallı seyir halde

Ekmek elden gelirse, suyun içmiş her gölde

Devranda dörtnal kişi, kum estirmezmiş çölde

Özden bakmazsak kör at, terkinde döner devran

Amma, lakindi dedik, bir adım gidemedik

Ahkâmı hayra yorduk, özden fark edemedik

Kabarık kalmış yürek, var git oğlum, demedik

Gel bak çoğu günler kral, sirkinde döner devran

Tekil, çoğul’um özde, belki çınar gibiyim

Merhamet bulan közde, külli yanar gibiyim

Güven almasın devran; son söz, sınar gibiyim

Özmamıkoğlum çok kez, çirkinde döner devran

* Gülşehirli Şair- Özdemir TAŞAN * * Ö z m a m ı k o ğ l u *