Babalar (I)

 

Analar yangılıysa; babalar, değil mi dersin

İçinde sakladığı yangısını, ortaya mı sersin

Öyle yaratılmış, özveri den daha ne versin

Mesafe koysa da, anlaşılmaz değil babalar

 

İstisnaları olsa da, babalar aynı mizaç olur

Çınar gibi durması yeter; derdine, ilaç olur

Kanatlanıp uçman da, uçurmaya araç olur

Sabah, öğle, akşamımız da; aranır babalar

 

Dem alan yüreğe, yankılar teğet mi geçer

Kem göze tedbirle, sadık olan insanı seçer

Acı tatlı olsa; yudumlarını, saklayarak içer

Sessizliklerinde özverilidirler, işte babalar

 

Tanınması, anlatılması zor olan, yön dolu

Hanelerine nimet taşımakta, yorgun kolu

Çeşitlenmiş güzergâhta, evine düşer yolu

Dünyayı verseler; özlemle, döner babalar

 

Tespihinin her taşı, mana taşıdı ellerinde

Kollamayı, hedefine almış, fer gözlerinde

Tecrübesi daim, yapıcılık olur, sözlerinde

Kıymetini bilenin, eline sağlık der babalar

 

Güven dolar, bıyıklarını burkuşunda insan

Yufka yürekleri başkadır, aldırmaz sansan

Baba yüreği yufkalığı masumane, inansan

Öyle bilinirler, anlaşılamaz sanılır babalar

 

Yorgun olsa, hallerini, belli etmez biçimde

Yangısını saklasa da, babam sevgisi içimde

Evlatlara sevgisi aynı, gözü olmaz seçimde

Varlığı yeter, her ne halle, tanınsa babalar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Babalar (II)

 

Hatırama saklı, ufacık elimi tutar, dolaştırır

Arkamda çınar edasında, çevreme tanıştırır

Kollayıp gözetir; oyun oynatmaya yanaştırır

Varlıkları yeter; uzağın da, dursa da babalar

 

Baba mirasını istersen, tecrübesinde fayda

Malı bırakmış, değer bulmazsa ok ile yayda

Kaderi tren yapsan, trende durur mu rayda

Tecrübesin de baki, gün gelir gider babalar

 

Uçurtma yapışında; san ki kendisi uçuracak

Bir yanı boş kalan, hevesini böyle geçirecek

Saklamıştır hayallerini, gözlerden kaçıracak

İçli yüreklerinin yanında, çocuk olur babalar

 

Babalar çare düşünürler, düşünceli düş olur

Güven aşılamış ailesine, onlara arkadaş olur

Üzüntüde yorgun, başarıda sevinçli hoş olur

Hayat yorgunu; haliyle, bir başkadır babalar

 

Baba nasihatle yönlendirdi bizi, içimdedir izi

Yanık tuttu ateşimizi; düşünür, geleceğimizi

Gök kubbemiz o; borçluyuz, gülümseyişimizi

Manalar yabana atılmasın, servettir babalar

 

Ah bir bilseniz, saymakla bitmez anı dolmuş

Zamanın zorlukları anlatınca, kedere dalmış

Anıların yaşanan tarafıyla; belli ki, izi kalmış

Hayatta her yöne, her deme, açıktır babalar

 

Tecrübeler, yüreğinin derinliklerine elenmiş

Demlenen çileye, yaşanan hasrete belenmiş

Günler gelip geçiyor, anladık hayat yalanmış

Özmamıkoğlu demi; her şeye layıktır babalar

 

Özdemir TASAN